普里姆(Prim)算法,和克魯斯卡爾算法一樣,是用來求加權連通圖的最小生成樹的算法。
基本思想
對於圖G而言,V是所有頂點的集合;現在,設置兩個新的集合U和T,其中U用於存放G的最小生成樹中的頂點,T存放G的最小生成樹中的邊。 從所有uЄU,vЄ(V-U) (V-U表示出去U的所有頂點)的邊中選取權值最小的邊(u, v),將頂點v加入集合U中,將邊(u, v)加入集合T中,如此不斷重復,直到U=V為止,最小生成樹構造完畢,這時集合T中包含了最小生成樹中的所有邊。
普里姆算法圖解
以上圖G4為例,來對普里姆進行演示(從第一個頂點A開始通過普里姆算法生成最小生成樹)。
初始狀態:V是所有頂點的集合,即V={A,B,C,D,E,F,G};U和T都是空!
第1步:將頂點A加入到U中。
此時,U={A}。
第2步:將頂點B加入到U中。
上一步操作之后,U={A}, V-U={B,C,D,E,F,G};因此,邊(A,B)的權值最小。將頂點B添加到U中;此時,U={A,B}。
第3步:將頂點F加入到U中。
上一步操作之后,U={A,B}, V-U={C,D,E,F,G};因此,邊(B,F)的權值最小。將頂點F添加到U中;此時,U={A,B,F}。
第4步:將頂點E加入到U中。
上一步操作之后,U={A,B,F}, V-U={C,D,E,G};因此,邊(F,E)的權值最小。將頂點E添加到U中;此時,U={A,B,F,E}。
第5步:將頂點D加入到U中。
上一步操作之后,U={A,B,F,E}, V-U={C,D,G};因此,邊(E,D)的權值最小。將頂點D添加到U中;此時,U={A,B,F,E,D}。
第6步:將頂點C加入到U中。
上一步操作之后,U={A,B,F,E,D}, V-U={C,G};因此,邊(D,C)的權值最小。將頂點C添加到U中;此時,U={A,B,F,E,D,C}。
第7步:將頂點G加入到U中。
上一步操作之后,U={A,B,F,E,D,C}, V-U={G};因此,邊(E,G)的權值最小。將頂點G添加到U中;此時,U=V。
此時,最小生成樹構造完成!它包括的頂點依次是:A B F E D C G。
普里姆算法的代碼說明
以"鄰接矩陣"為例對普里姆算法進行說明,對於"鄰接表"實現的圖在后面會給出相應的源碼。
1. 基本定義
// 鄰接矩陣 typedef struct _graph { char vexs[MAX]; // 頂點集合 int vexnum; // 頂點數 int edgnum; // 邊數 int matrix[MAX][MAX]; // 鄰接矩陣 }Graph, *PGraph; // 邊的結構體 typedef struct _EdgeData { char start; // 邊的起點 char end; // 邊的終點 int weight; // 邊的權重 }EData;
Graph是鄰接矩陣對應的結構體。
vexs用於保存頂點,vexnum是頂點數,edgnum是邊數;matrix則是用於保存矩陣信息的二維數組。例如,matrix[i][j]=1,則表示"頂點i(即vexs[i])"和"頂點j(即vexs[j])"是鄰接點;matrix[i][j]=0,則表示它們不是鄰接點。
EData是鄰接矩陣邊對應的結構體。
2. 普里姆算法
#include<stdio.h> #include<stdlib.h> #include<malloc.h> #include<string.h> #define MAX 100 #define INF (~(0x1<<31)) typedef struct Graph { char vexs[MAX]; int vexnum; int edgnum; int matrix[MAX][MAX]; } Graph,*PGraph; typedef struct EdgeData { char start; char end; int weight; } EData; static int get_position(Graph g,char ch) { int i; for(i=0; i<g.vexnum; i++) if(g.vexs[i]==ch) return i; return -1; } Graph* create_graph() { char vexs[]= {'A','B','C','D','E','F','G'}; int matrix[][7]= { {0,12,INF,INF,INF,16,14}, {12,0,10,INF,INF,7,INF}, {INF,10,0,3,5,6,INF}, {INF,INF,3,0,4,INF,INF}, {INF,INF,5,4,0,INF,8}, {16,7,6,INF,2,0,9}, {14,INF,INF,INF,8,9,0} }; int vlen=sizeof(vexs)/sizeof(vexs[0]); int i,j; Graph *pG; if((pG=(Graph*)malloc(sizeof(Graph)))==NULL) return NULL; memset(pG,0,sizeof(pG)); pG->vexnum=vlen; for(i=0; i<pG->vexnum; i++) pG->vexs[i]=vexs[i]; for(i=0; i<pG->vexnum; i++) for(j=0; j<pG->vexnum; j++) pG->matrix[i][j]=matrix[i][j]; for(i=0; i<pG->vexnum; i++) { for(j=0; j<pG->vexnum; j++) { if(i!=j&&pG->matrix[i][j]!=INF) pG->edgnum++; } } pG->edgnum/=2; return pG; } void print_graph(Graph G) { int i,j; printf("Matrix Graph: \n"); for(i=0; i<G.vexnum; i++) { for(j=0; j<G.vexnum; j++) printf("%10d ",G.matrix[i][j]); printf("\n"); } } EData* get_edges(Graph G) { EData *edges; edges=(EData*)malloc(G.edgnum*sizeof(EData)); int i,j; int index=0; for(i=0; i<G.vexnum; i++) { for(j=i+1; j<G.vexnum; j++) { if(G.matrix[i][j]!=INF) { edges[index].start=G.vexs[i]; edges[index].end=G.vexs[j]; edges[index].weight=G.matrix[i][j]; index++; } } } return edges; } void prim(Graph G,int start) { int min,i,j,k,m,n,sum; int index=0; char prim[MAX]; int weight[MAX]; prim[index++]=G.vexs[start]; for(i=0; i<G.vexnum; i++) weight[i]=G.matrix[start][i]; weight[start]=0; for(i=0; i<G.vexnum; i++) { //i用來控制循環的次數,每次加入一個結點,但是因為start已經加入,所以當i為start是跳過 if(start==i) continue; j=0; k=0; min=INF; for(k=0; k<G.vexnum; k++) { if(weight[k]&&weight[k]<min) { min=weight[k]; j=k; } } sum+=min; prim[index++]=G.vexs[j]; weight[j]=0; for(k=0; k<G.vexnum; k++) { if(weight[k]&&G.matrix[j][k]<weight[k]) weight[k]=G.matrix[j][k]; } } // 計算最小生成樹的權值 sum = 0; for (i = 1; i < index; i++) { min = INF; // 獲取prims[i]在G中的位置 n = get_position(G, prim[i]); // 在vexs[0...i]中,找出到j的權值最小的頂點。 for (j = 0; j < i; j++) { m = get_position(G, prim[j]); if (G.matrix[m][n]<min) min = G.matrix[m][n]; } sum += min; } printf("PRIM(%c)=%d: ", G.vexs[start], sum); for (i = 0; i < index; i++) printf("%c ", prim[i]); printf("\n"); } int main() { Graph *pG; pG=create_graph(); print_graph(*pG); prim(*pG,0); }
運行結果: