1、對象在創建時使用其他的對象初始化 Person p(q); //此時復制構造函數被用來創建實例p Person p = q; //此時復制構造函數被用來在定義實例p時初始化p 2、對象作為函數的參數進行值傳遞時 f(p); //此時p作為函數的參數進行值傳遞,p入棧時會調用復制構造函數創建一個局部對象,與函數內的局部變量具有相同的作用域 需要注意的是,賦值並不會調用復制構造函數,賦值只是賦值運算符(重載)在起作用 p = q; //此時沒有復制構造函數的調用! 簡單來記的話就是,如果對象在聲明的同時將另一個已存在的對象賦給它,就會調用復制構造函數;如果對象已經存在,然后將另一個已存在的對象賦給它,調用的就是賦值運算符(重載) 默認的復制構造函數和賦值運算符進行的都是"shallow copy",只是簡單地復制字段,因此如果對象中含有動態分配的內存,就需要我們自己重寫復制構造函數或者重載賦值運算符來實現"deep copy",確保數據的完整性和安全性。
eg:
string.h
#include<iostream> #include<cstring> #ifndef STRING_H_ #define STRING_H_ class string { private: char *data; public: string(); string(const char *value); string(const string & s); ~string(); operator=(const string & s); }; #endif
string_h.cpp
#include"string.h" using std::cout; using std::endl; string::string() { data=new char[4]; data="c++";
cout<<"構造函數無參:"<<data<<endl;
} string::string(const char *value) { if(value) { data=new char[strlen(value)+1]; strcpy(data,value); } else { data=new char[1]; *data='\0'; } cout<<"構造函數有參:"<<data<<endl; } string::string(const string & s) { data=new char[strlen(s.data)+1]; strcpy(data,s.data); cout<<"複製構造函數:"<<data<<endl; } string::~string() { delete [] data; } string::operator =(const string & s) { data=new char[strlen(s.data)+1]; strcpy(data,s.data); cout<<"重載操作符=:"<<data<<endl; }
string.cpp
#include<iostream> #include"string.h" int main() { string a("hello"); // 定義並構造 a ,有參構造 string b(a); // 定義並構造b,顯式調用複製構造函數 string c;//無參構造 c=a;//調用操作符重載 string d=c;//隱式調用複製構造函數,而不是操作符重載 return 0; }